Monday, November 23, 2009

Зам зуурын салхин Зандааг сэмрээж орхивол...


Эвлэршгүй дайсан, хагацашгүй анд минь билээ сэтгэл минь чи
Эрүүдэн шүүж болдоггүй гавъяа шиг ял билээ сэтгэл минь чи

Энэлэл хайр, хорсол зэвүүцлийн илдийг хурцлагч
Эмзэг атлаа хүнд зэвсэг юм сэтгэл минь чи

Ертөнцийн амьдрал баян ч чиний энд хүрэхгүй

Ер бусын сэлүүрт хөлөг онгоц юм сэтгэл минь чи


Авсан дотор ч баяртайяа сэрж мэдэх


Аз жаргалын сэрүүн хүйтэн зүүд шүү дээ сэтгэл минь чи


Зам зуурын салхин Зандааг сэмрээж орхивол


Завсарт нь бүтэн үлдэнэ ээ сэтгэл минь чи

8 comments:

ЗОРИГТ8 said...

газель сонирхдог боллоо гэж...

Дэндэв said...

Өөрийнхөөрөө ойлгочвол болхуу

bluefire said...

таалагдлаа...

Сэгсгэр said...

Зоригт: Тэгвэл энэ сард миний блогт өнжөөрэй. Газелийн сарын аян зарласан шүү би хэхэ

Дэндэв. Болий шд. Дэндэвдээд ойлгочих оо хө

.: Баярлалаа

oldoshaksli said...

Nar ulgusun tengeriin zug
Tsaasan shuvuud nisej yavna.

serenade said...

гайхалтай сайхан шүлэг бн.

...Ертөнцийн амьдрал баян ч чиний энд хүрэхгүй

Ер бусын сэлүүрт хөлөг онгоц юм сэтгэл минь чи ...

Stranger said...

ай сэтгэл сэтгэл сэтгэл

ollie said...

зам зуурын салхинд сэмэрч л байх хэрэгтэй байх даа. сэмрэхгүй бол сэтгэлээр ч яахав дээ.


Зүрх сэтгэлгүй болохсон .., гэдэг чинь дэмий үг шүү эгч минь.