Блогчдын өдөрлөгийг боргионы ширээний араас сурвалжилсан тэмдэглэл

За би бол өөрийгөө нэг их блогчин энэ тэр гэж боддоггүй, блогчид гэдэг мундаг улсыг хулгай нүдээр атаархангуй хяламхийж, басхүү дотор сэтгэлдээ догдлонгүй бишрэнгүй ханддаг нэгээн. Гэтэл үзэл бодлыг үндсээр нь өөрчилсөн нэгэн явдал болсон нь зартай блогчин Зараа гэгч этгээд археологийн олдвор шиг аймаар гоё өргөмжлөл сэлтийг өвөрт минь тэврүүлж блогчдын халуун ертөнцөд болзоогүйгээр дагуулсан орох нь тэр.
Өнгөрөгч баасан ахын төрсөн өдрөөр IT паркт болсон “Блог бидний амьдралд” өдөрлөгт очсон минь олон сайхан “Од” блогчдыг амьдаар нь харсан аргагүй агшин хормууд байлаа. Агшин хормоор ч барахгүй аагтайхан оройг хамтдаа өнгөрүүлсэн бөлгөө. Харин төгсгөлийг нь төдийлөн сайн санахгүй байгаа нь урагшгүй би вээр уусан сархадандаа хөлөмцөж ухаан манаран, кадр тасарсных байх аа.
Сторми гэдэг гялалзсан залуутай хэзээний найз шиг буу халж, гурван оны өмнө миний Сэгсгэр “гэр”-ийг төхөөрч өгсөн Зараа андтай зантай сайхан тулгаж, ганц нэгэн удаа гал дөлтэй уулзаж асан Гаамп нөхөртэй хууч хөөрөн, нэгэн цагт нэхий дээлээ уралцаж асан Idea, Зүүдчин хоёртой хошуу холбож, зам зуурт нь зартай блогчин Микатай миегнэж, Анжгайтай ангалзаж, Амарсайхантай амаа урчих шахаж, Ободтой ширээ дамнан шивнэлдэж, бөөрөнхий дэлхийн бөөрөн дээрээс бөөн бөөн маазрал шидэлцдэг Бум-Эрдэнэ, Ганга нартайгаа нүүр учирч... за ер нь яаж хашгирч орилж, харайж гүйлдэж, хачин сайхан “монки”-нүүд болсон гэхэв.
За тэгээд эцэст нь завьтай Зараа маань зальтай Зараа болж, Monkey-гийн бичлэг Сэгсгэр имиджтэй болж, Гаамп гараа үрж гуяа алгадсан сайхан л орой байлаа.
Ингээд эцэст нь тэнд хэлж амжаагүй нэгэн тостоо хэлчихье дээ.

Ахин дахин уулзаж учрахын төлөө
Агсарч амжилгүй тасарч унахын төлөө
Таксигаар биш Бумаар хүргүүлэхийн төлөө
Танихгүй блогчдоо амьдаар нь харахын төлөө...