“Төгрөг 50”

Пийсүүгээ удахгүй эдгэнэ гэж бэлгэшээгээд
жигүүр ургуулчихлаа хэхэ

Өнгөрөгч бямба ням гариг Пийсүү /муурын зулзага/-гийн минь хувьд үргэлжилсэн час өдрүүд байлаа. Час өдрийн өглөө нь хаалганы хонх тасхийтэл дуугарсанаар эхэлсэн бөлгөө. Арван жилийн ангийн дөрвөн товариш манайд палхийтэл зочилж цомхон гэрийг минь томхон доргиох үес Пийсүү товариш ч даган баясч дарцаглан дэрвэж чухам л “Уйлах хүүхдийн онжиго урд өдрөөс нь загнадгийн” шидийг үзүүлж байв аа. Хууч хөөрөн хуурай согтсон бидний хэдэн нөхөд амаа булаадаг морь шиг амгай зуузай шаргиулан байх тэрхэн торгон мөчид Ертөнцийн эзэнд ер бусаар татагдагч нөхөр маань /зочдын нэг/ яасан юм бүү мэд, яах ийхийн зуургү й муу Пийсүүг минь аваад чулуудчихдаг юм байна. Тэр лав Сатаны хорлол байх. Хачирхалтай нь нөгөө нөхөр Сатанд хорлогдсоноо ч мэдэж байгаа юм алга, xарин муу Пийсүү минь яг юу болоод өнгарснийг мэдэхгүй ч яс махаараа “барцад”-аа гарган орилоод унаж байгаа юм. Сэтгэл өвдсөн гэж жигтэйхэн. Муу муужгайгаа гэрлийн хурдаар шүүрээд авсан боловч Сатанд хорлогдсон найзыгаа өрөвдөөд саарталтсан боловч эелдэг хоолойгоор “Зүгээр ээ, анд аа” гээд дуугарсан чинь харин өөдөөс “Ямарч муур дөрвөн хөл дээрээ буудаг юм. Танай Мяу миа л байна даа” гэж авдаг байгаа. Тэгээд бантсан уу яасан “Маргааш би сүмдээ очихдоо Эзнээс гуйгаад зүгээр болгочихно оо, муур чинь яах ч үгүй” гэлээ. Муужгайдаа орчуулж чаддаггүй, нөгөөдөх минь тасралтгүй орилоод л байдаг. Уг нь манай найзын амласан хугацаа ёсоор бол муужгайны минь хөл өчигдөр зүв зүгээр болчих ёстой байлаа. Тэгсэн чинь, өнөө өглөө ямарч байсан “төгрөг 50, төгрөг 50” гээд үүд хүртлээ майжигнаад л үлдсэн хөөрхий. Орой очиход огт зүгээр болчихсон байгаасай, Аминь!!!!!