Monday, January 28, 2008

Мөнх бусын өмнө хүмүүс бие биеэ хайрлахгүй байж яаж болох билээ дээ...


Миний эрхэм анд Сони миний нэрээр газель бичиж дугтуйнд хийгээд ширээн дээр минь орхисон нь 1997 оны намар аа. Энэхүү дурсамжийг гэнэт санахын учир нь урьд шөнө би түүнийг "явчихлаа" гэж зүүдлэв. Миний найз мөнхөрчээ. Өглөө сэрчихсэн мөртөө нүдээ аниад хэсэг хэвтлээ. Дотор сэтгэлдээ гэнэт би дуу алдлаа. "Мөнх бусын өмнө хүмүүс бие биенээ хайрлахгүй байж яаж болох билээ дээ". Ингээд Зандаад хэмээх нэрээр бичсэн газелийн дугтуйг Зандаа өөрөө задалж байна... Согтуу улирлын өнгөнд дэлхий солонгорч үлдэхийг Сони элгээрээ мэдэрч намайг уучлаарай...

Зүүдний жимээ дагаад намайг явбал чи уйлах уу?
Зүс ижилхэн гурван маралын нэг нь харваж унавал чи уйлах уу?
Архан хөвчийн минь ууланд өвс нь налархай зөрөг бий
Ариг сарнаар тэнд гөрөөс сөхөрвөл чи уйлах уу?
Намиа шаргал талд минь зургаан мичдийн ором бий
Намрын шаргал өвч шүүдрээ даалгүй хугарвал чи уйлах уу?
Дэрстэй Хэрлэнгийн хөндийд хөх тогоруудын үүр бий
Дэрвэж ниссэн шувуудын нэг нь дутвал чи уйлах уу?
Анир гүм дэх хос хунгийн нэгийг өөрийгөө гээд бод л доо
Аньсага шиг нуур цалгиж ижил нь эндвэл чи уйлах уу?
Амьдрал болоод дурлалаас даанч эрт уйдаж
Алсын оддын зөн шүлэгчийг дуудвал чи уйлах уу?
Дарс шиг гунигаа Сони ганцаар залгилсаар явтал
Дахиад уулзъя гэтэл тэр алга байвал чи уйлах уу?

2 comments:

Anonymous said...

Сонинбаяр гэдэг ахын шүлэг байна гэж таалаа хэхэ

Миний блог said...

Хүмүүст өөрийнхөө нэрээр явуулж баймаар юм байна даа хэ хэ хэ