Чихэр шоколандны цаасан дээр хэн хэдийд өгсөн хэнтэй хувааж идсэнээ бичээд хадгалдаг, эзгүйд ажил дээр ирсэн хэн нэгний үлдээсэн зурвасыг ч хаядаггүй, сонин хэвлэлээс хайчилж авсан хэрэгтэй мэдээллүүдээ цуглуулдаг, баярын мэндчилгээ, ил далд захидлуудаа нэн чухалд тооцдог, новш ноохойдоо дарагдсан Сэгсгэр чинь хамаг хайртай нандин бүхнээ өөрийн гараар хогийн саванд хийчихлээ. Араас нь нь амь тэмцээд атигас татгас гээд байсан боловч “Маргааш үхлээ гэхэд аваад явахгүй нь тодорхой шүү дээ”, “Гэнэгүйхэн нэг өдөр зүгээр л шатчихаж ч болох байсан” гэхчилэн агуу их тайтгарлын тарни шившиж байгаад л устгачихлаа. Одоо зөвхөн өмсдөг хэдэн хувцас, ганц тэмдэглэлийн дэвтэр, хаяж хэзээ ч зүрхлэхгүй хэдэн халтар номоо тэврээд л үлдлээ. Сайхан байна аа, санаа сэтгэл хөнгөрөөд.
