Тархи толгой нээх хоосон байлаа саяын хэд хоног. Тамирдаад л... Харин өнөөдөр яасан юм гэмээр жигтэйхэн хөл хөөр болоод сэтгэл сэвхийтэл хөнгөрөөд явчихдагийн. Яаснаа яг мэдэхгүй байна л даа. Нөгөө Дарамын Батбаяр гуайн хэлдэг “Айсуй баярын зөн” гээч нь энэ юм болов уу... Юутай ч гадаа хавар болжээ. Магадгүй байгалийнхаа хуулиар сэрж байгаам байлгүй дээ. Гэнэтхэн таталсан хэдэн мөрийг энэ завсарт хэн нэгэнд “уншиж өгмөөр” байна.
Эрчилгүй цагийн хүйтэн уруулаар
Үнсүүлж зогсох юутай таатай
Эргэлзэл хүслээ үүрд огоорсон
Хавар шиг цээжинд зөөлөн бороо...
Нойтон, ийм сайхан ганц навч
Ногоон ч биш, шар ч биш, бас...
Энэ мөрөөдөл үү, зураг уу, аль эсвэл амьдрал уу
Эгээрэн санагалзахын хэрэг юун
Хичнээн олон дотно дүр
Хэлж мэдэхгүй энэ хүмүүс
Улиран одож, угтан ирэх
Цаг хугацаанд сүлрэн нэгдэх
Ухаан санаа, дур хүслийг минь
Бурхан үнсэж чөтгөр адислах
Эргэлзэл хүслээ үүрд огоорсон
Хавар шиг цээжинд зөөлөн бороо...
2 comments:
Shuleg nairgaar odriin temdeglel hotoldog yamar mundag yum be.
Улиран одож, угтан ирэх
Цаг хугацаанд сүлрэн нэгдэх
Ухаан санаа, дур хүслийг минь
Бурхан үнсэж чөтгөр адислах
boruud ih goyo sanagdav.
Hawar bolood l ongod orood l baina uu?
Post a Comment